İsmi Lazım Değil

- Bırak şu gazeteyi.
- Niye?
- Düşün biraz.
- Ne düşüneyim?
- Çocuğumuza ne isim koyacağız onu düşün. İsimsiz kaldı yavrum. Tabii ki kimse kalmamış ama bu gidişle benim yavrum kalacak.
- Niye kalsın kardeşim?
- Kardeşin değilim ben senin. Kahvendeki arkadaşlarınla karıştırma beni, kaç defa dedim. Bırak şimdi şu gazeteyi de isim düşün. Göz göre göre isimsiz kaldı yavrum. Nasıl seslenicez bu çocuğa he, hangi isimle, ilgisiz adam?
- Kız olursa hişşş, erkek olursa da alloooo deriz.
- Sen dersin. İnan ki dersin. Bak benimle dalga geçme. Çok ciddiyim yaa. Gece gündüz düşünüyorum, isim bulamıyorum. Sen de kafa patlat biraz.
- Yoo benim kafa patlatmama gerek yok ki. Sen az daha konuş, kendiliğinden patlayacak zaten.
- İnanmıyorum sana yaa. İlk çocuğumuz bu Tevfik. İnsan biraz hevesli olur diy mi? Bak Nejla’nın kocasına. Adam daha nişanlandığı gün çocuk bezi almış be.
- Hadiiii. Yanlış yapmış. Aslında baston almalıydı. O çocuk doğacak, büyüyecek evlenecek, yaşlanacak. Eklemleri kireçlenme olacak. N’apçak bastonsuz he, nasıl yürüyecek? Düşünmüyo mu bunları hiç? İyyy ne ilgisiz baba. İnan acıdım o çocuğa… Ya bırak. O da sağolsun kafayı yemiş. Nişanlıyken çocuk bezi mi alınırmış? Töbe töbee. Ayıp be ayıp…
- Sen anlamazsın tabii ki. Senin en ileri görüşün acaba akşama yemekte ne var diye sabahtan akşama kadarlık bir zaman dilimini kapsadığı için böyle incelikleri anlayamaman gayet doğal.
- Ay afedersin canım. Beş yıl sonra saat dördü çeyrek geçe içim kazınırsa diye şimdiden çubuk kraker almadığım için çok özür dilerim.
- Sus sus suss! Hayallerimin yıkıldığının farkındayım da bari hepten enkaz altında bırakma beni.
- Ya tamam sıkma canını. Buluruz elbet. Hahh buldum! Hatice olsun.
- Annenin adı diye diy mi?
- Alakası yok. Yalanım varsa çocuğumun adı Fernando olsun. Hem sen niye ekşittin yüzünü öyle. Hatice harika bi isim.
- İyi de artık kim Hatice koyuyo ki bu zamanda? Daha modern bi şey koyalım.
- Bu zamanda mı? İsimler zamana göre mi seçiliyo Fehamet? O zaman seninkisi Ramses olsun, acaip uyar. Hem piramiti de vaaaar… Güzel olan her devirde güzeldir hamileanım. Hatice bundan bin yıl sonra da konulabilir. Ayşe, Fatma da öyle… Bu isimler koymak kolay da asaletini taşıyacak evlat yetiştirmek zor be. Modern olsunmuş. İyi o zaman, kızımıza Cyrborggül XZ7F koyalım hı? Yeterince modern mi?
- Bi Dakka, kız olacağını da nerden çıkardın? Belki erkek olcak?
- O zaman da Cyborgcan XZ8F koyarız. Diğerleri de 9,10,11 seri numaralarıyla böylece devam eder.
- Sen geç dalganı geç. Hayır efendim, senin o alay ettiğin Cyborg’u koyarım da Hatice koydurtmam ben yavruma. Arkadaşları okulda “Gızz Hatçaaa!” diye alay etsinler sonra diy mi? Filmlerde bile hizmetçi adları hep Ayşe, Fatma; Hatice, Emine. Hayır efendim. İsimsiz kalsın yavrum daha iyi.
- Zaten amaç da o ya kardeşim. Böyle böyle dalga geçerek kaldırdılar ya bu isimleri… Peki, kız ismi bulamadığımıza göre, söyle kız olmasın. Varsa öyle bi durum, yarı yoldan dönsün erkek olsun. Yoksa Şuayip isimli bir kızımız olcak.
- Neee?? Şuayip mi?
- Evet. Karar verdim adı Şuayip olsun.
- Hayatta olmaz. Sapık o adam.
- Hangi adam?
- Şuayiiiip, kim olcak?
- Yahu Fehamet hamilesi, burada koca göbekli, kadın hastası, karaktersiz bir karakterden bahsetmiyoruz, ne sapığı? Tamam, adı Şuayip olsun dedim kal orda.
- Sussss! Doğmadan mahvedecek çocuğumun hayatını yaa. Şuayip’miş. Ayyyy bak bak bak, nasıl diken diken oldum bak. Hayatta olmaz
- Hüseyin olsun?
- Hayır, o çaycı.
- Mülayim olsun?
- Hayır, o kapıcı.
- Davud olsun?
- Hayır, o da tetikçi. Bula bula gitti filmlerdeki en kötü adamların ismini buldu yaa. Bırak düşünme. Düşünemiyosun sen. Oku gasteni.
- Zaten resmen öyle bir liste oluştu ya:
Bugün doğacak hizmetli isimleri: Hatice, Huriye, Ayşe, Emine, Fatma.
Bugün doğacak kapıcı isimleri: Mülayim, Murtaza, İsmail, Saffet
Bugün doğacak katil isimleri: Davud, Recep, Ramazan, Bilal
Böyle de tasnif söz konusu sanki. Hepsi birbirinden güzel ve mümtaz isimler. Amaç, bu isimleri taşıyan şahsiyetleri kendi çaplarında aşağılayıp bu biçimde lanse ederek gelecek nesillere takılmasını önlemek ve bu şekilde de ortadan kaldırmak… Ne halin varsa gör Fehamet. Abdullar koysak n’olcak ki? Nasılsa bir süre sonra arkadaşları “Apo” demeye başlamayacaklar mı? Bana bir şey sorma. Tanımıyorum seni.
- Tamam buldumm! Alfonso koyalım. Dizideki en çok sevdiğim artiz. Acaip yakışıklı çocuk. Aslan gibi. Hem söylenişi de güzel. Tamam, Alfonso olsun.
- Şu babası döpyesle gezen Alfonso mu? Hani şu inci gerdanlıklı adamın oğlu?
- Evet, o. Ne var beğenemedin mi? Hem n’oldum deme, nolucam de tamam mı? Bütün kızlar peşinde, sen ona bak.
- Tansiyonum yola çıktı sana doğru geliyo Fehamet bak uyarayım.
- Neo olsun. Tamam, oğlumun adı Neo olsun. Hem çok yakışıklı hem de hacker. Ayyy harika durdu inan olsun.
- Bence sen direk Barbara koy: Senin seçim tarzına göre nasılsa çocuk ileride Alfonso’nun babası gibi olur. O zaman bi de isim değiştirmekle uğraşmasın yavrucak. Hatta bi de seninkiler gibi döpyes dikersin oğluna, bir örnek giyersiniz.
- Tamammm! İnan bu sefer buldum. Palmi olsun.
- Palmi?? O ne?
- Evet, ne var? Söylenişi de güzel hem.
- Manasını sorucam ama gözüm seyirmeye başladı. Sonuçlarına katlanabilir miyim bilemiyorum.
- Aaa manası da çok hoş hayatım. Bak şimdi; Palmi geceleri sadece inek gördüğünde öten ve sesi minik bir sıpanın tarla faresiyle dostluğunu çağrıştıran, perdeli ayaklı, pembe ibikli, küt gagalı, şirin mi şirin bir kuş. Ayrıca geçinemeyen karı kocaların damına konup aralarının düzelmesine de vesile oluyormuş. Yani öyle de mübarek bir kuş. Ne hoş diy mi?
- Haaaa, bizim Palmi bu yaaa. Evet evet, gerçekten çok hoş. Tanırım Palmi’yi efendi çocuktur. Evden işe, işten eve. Başı önünde dürüst biri… Şimdiye kadar bir acı sözünü duymadım. Ayrıca çok da saygılı… Geçen uçarken gördüm, yere konarken bana bakıp “Müsadenizle” dedi. A aaaa! Şaştım kaldım. Bu devirde böyle bir şahsiyet… Yo yo yoo, çok yaşamaz böyleleri.
- Aman ne espri ne espri… Alay etme fikrimle. Hem manası sadece bu kadar da değil. Ayrıca dağ keçisine duyduğu aşkı için ölen bir orman cininin de adı yaaa.
- Demeeee! Ay ne diyorsuuun? Yahu şunu baştan söylesene… İnan çok ayıp ettim şimdi bak. Kendi kendimden utandım. Tamam, o olsun. Aşkı için ölen Palmi’nin mübarek ruhu bizim çocuğumuzda yaşasın. Bu muhteşem aşk dilden dile, nesilden nesile böylece aktarılsın. Hem kullanışlı da bir isim. Kız olursa da Palmiye koyarız. Bak hem kul, hem sıpa, hem cin, hem de ağaç. Harika bir karışım inan ki. Kokulusu da var mı bunların? Çifter çifter takarız.
- Sen kendinle dalga geç tamam mı? Ben de anlıcakmışın gibi tutmuş bi de sana anlatıyorum. Sen ne anlarsın be, Şaaabaaan, Şaaabaaan…

Paylaşım için teşekkürler